Nasi pracownicy
Kram Elżbieta
Kierownik Warsztatu Terapii Zajęciowej
Absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicz w Poznaniu o specjalizacji pedagogika elementarna z terapią pedagogiczną. Dodatkowo ukończyła studia podyplomowe z oligofrenopedagogiki i wiele szkoleń, kursów z zakresu terapii i pracy z osobami niepełnosprawnymi. Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy z osobami niepełnosprawnymi jako terapeuta zajęciowy.
Ze Stowarzyszeniem ROKTAR jest związana od dnia jego założenia. Skromnie się chwali, że Stowarzyszenie powstało w dniu jej imienin.
Zdaniem uczestników:
„Chętnie tłumaczy, aż sama zauważy, że to nie jest dla ciebie”
Nasza Kierowniczka pracuje w biurze. Jest w porządku, bo też nam pomaga. Umożliwia nam korzystanie z dodatkowych zajęć. Jak trzeba to skarci – bo musi czasem. Ma ładny głos do śpiewania. Zawsze nas wita jak przychodzimy.
Jest uśmiechnięta, nie wiadomo kiedy mówi poważnie a kiedy żartuje. Kwitnąca, rozwijająca się, bardzo sympatyczna i ciepła osoba.
Nauczyła nas ubierać kurtki. Gdy masz problem to potrafi pomóc. Nie jest wybuchowa. Ma dużo pozytywnej energii. Jest dynamiczna, przypomina o zasadach. Zgadza się na nasze propozycje.
Potrafi przypomnieć o urodzinach, imieninach, że jakiś prezent i życzenia. Nie robi niczego pochopnie. Analizuje i rozwiązuje problemy, dzwoni do rodziców. Znajduje czas i zastępuje chętnie terapeutów.
Wrażliwa na uczucia innych, raczej daje odpocząć jak ktoś już nie ma siły. Pozytywnie nastawiona na cel.
Fajna, daje nam kasę. Kieruje naszym kieszonkowym. Pozwala robić imprezy i dyskoteki, umożliwia nam w ten sposób rozrywkę.
“Jak poprosisz o pożyczenie to ci pożyczy”
Weronika (Weronika Szulc)
“Trzeba jej powiedzieć przynajmniej tydzień wcześniej to się zastanowi”
Piotr (Piotr Iwański)
“Przytuli cię i wytłumaczy”
Małgosia (Małgorzata Mruk)
“Jest Kochana”
Mati – Dominik (Mateusz Tomczak)
Laskowska-Dzięciołowska Krystyna
Terapeuta zajęciowy w pracowni Wikliniarsko-Plecionkarskiej
Wyplatanie z wikliny i rattanu to jej pasja i zawód. Ukończyła Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Małopolski Uniwersytet Ludowy we Wzdowie oraz Podyplomowy Kurs Arteterapii Polskiego Instytutu Ericksonowskiego. Posiada uprawnienia mistrzowskie w zawodzie koszykarz-plecionkarz.
Fascynatka kultury tradycyjnej, ginących umiejętności i dzikich fragmentów przyrody, które najchętniej eksploruje wraz z mężem i dwójką dzieci.
Stworzyła galerię autorską: www.wiklina.art.pl.
Zdaniem uczestników:
Pani Krysia często powtarza : „nie mówcie wszyscy razem”
Pani Krysia jest ładna, jest fajna i miła. Zawsze wesoła i uśmiechnięta. Dobrze tłumaczy jak się wyplata. Jest dobrym wychowawcą. Uczy nas wyplatania. Z Panią Krysią idzie się dogadać, jak o coś się pytamy to chętnie pomaga. Jeśli chcemy coś zrobić to zawsze pomoże. Umie zarządzać czasem, wie ile czasu ktoś potrzebuje, zawsze możesz skończyć na drugi dzień. Dobrze zna się na różnych narzędziach.
Pani Krysia często powtarza „nie obijamy się i w okno nie patrzymy”.
Polaczyk Zbigniew
Terapeuta zajęciowy w pracowni Wikliniarsko-Plecionkarskiej
Jest instruktorem rzemiosła artystycznego, absolwentem Małopolskiego Uniwersytetu Ludowego we Wzdowie. Czeladnik w trzech zawodach: witrażysta, tkacz i hafciarz oraz mistrz koszykarz – plecionkarz. Od wielu lat prowadzi warsztaty i szkolenia rękodzielnicze – głównie plecionkarskie i witrażu. Jest uczestnikiem wielu projektów społecznych, międzykulturowych, muzycznych, literackich; m.in. badań terenowych Stowarzyszenia „Serfenta”. Współzałożył pracownię MonArt w Poznaniu. Prowadzi własną firmę rękodzielniczą Happyhandmade.pl. Interesuje się geografią, kulturą niezależną i muzyką ludową.
Zdaniem uczestników:
Pan Zbyszek „mówi zabawnie”
Pan Zbyszek ma dobry humor, mówi i pożartuje czasem też, zawsze każe ubrać okulary ochronne bądź rękawiczki, czasem sam zakłada na nos jak się bez tego szlifuje.
Mateusz (Mateusz Szymański)
Pan Zbyszek miał krawat na Dzień Opiekuna
Tomasz (Tomasz Miśko)
Dziurkę zrobił na moim zdjęciu (…ramki ze zdjęciami uczestników przygotowane na prezenty dla Opiekunów…).
Monika (Monika Kram)
Pan Zbyszek gwoździe przybija do ściany, także wieszaki robił kiedyś a w szatni wisi lustro i to Pan Zbyszek miał pomysł z motylami. Z Panem Zbyszkiem sadziliśmy wiklinę. Pan Zbyszek zrobił pralkę dla Jacka. Nie zawsze można z nim żartować, najlepiej jak Pan Zbyszek zacznie. O samochodach rozmawiamy PZ, PO Poznań.
Flachmańska Joanna
Terapeuta zajęciowy w pracowni Komputerowo-Fotograficznej
Ukończyła studia podyplomowe na UAM w Poznaniu na Wydziale Nauk Społecznych z zakresu Organizacji Pomocy Społecznej i Pracy Socjalnej, magister socjologii kultury na kierunku Socjologia w WSNHiD w Poznaniu, absolwentka Szkoły Pracowników Służb Społecznych w Poznaniu o kierunku opiekun w Dziennym Domu Pomocy Społecznej oraz uzyskała tytuł licencjata w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu na kierunku marketing i zarządzanie. Ukończyła warsztaty, kursy i szkolenia: “warsztaty dla opiekunów osób starszych – praca z seniorami w oparciu o atrakcyjne formy aktywizacji intelektualnej, społecznej i artystycznej”:, szkolenie z zakresu “socjoterapii – różne rodzaje i formy terapii zajęciowej”, kurs “fotografii cyfrowej na poziomie podstawowym”.
Pracowała jako instruktor terapii zajęciowej w dwóch Dziennych Domach Pomocy Społecznej w Poznaniu, organizując zajęcia aktywizujące usprawniające procesy poznawcze, zajęcia z zakresu obsługi komputera oraz zajęcia manualne dla osób starszych. Prywatnie szczęśliwa żona i mama. Właścicielka dwóch charakternych kotek. Mieszkająca w pięknym Tarnowie Podgórnym.
Zdaniem uczestników:
“Pani Asia robi z nami różne przedstawienia np. „stół łączy ludzi”.
Ela (Elżbieta Wiśniewska)
“Pani Asia tłumaczy kilka tysięcy razy. Dba o siebie, jest kolorowa i ubrana jak barwny ptak”.
Wera (Weronika Szulc)
Pani Asia uśmiechnięta, pogodna osoba, czasami dąży wytrwale do celu. Udowadnia, że każdy może. Uczy nas nowych rzeczy i robi to skutecznie. Ma ochotę na delikatne żarty, też się uśmiecha i żartuje. Czasami kilka tysięcy razy tłumaczy. Zawsze znajduje czas żeby pogadać.
Łuckiewicz- Laskowska Edyta
Rehabilitant
Jest fizjoterapeutką, magistrem turystyki i rekreacji. Absolwentką Wydziału Fizjoterapii Medycznego Studium Zawodowego w Poznaniu oraz Akademii Wychowania Fizycznego na Wydziale Turystyki i Rekreacji w Poznaniu. Amatorka zdrowego stylu życia, podróży w nieznane i aktywnego wypoczynku. Pasjonatka śródziemnomorskiej kuchni, dobrej muzyki i życia blisko natury. Prywatnie szczęśliwa żona i mama trójki rozbrykanych, wspaniałych dzieci.
Zdaniem uczestników:
Pani Edyta jest fajna bo dba o naszą kondycję. Jest miła, często chodzi z nami na boisko. Pani Edyta codziennie jeździ rano BUSem. Pani Edyta często mówi „tempo, tempo”. Ma dobry humor zawsze, czyli jest wesoła, otwarta. Zawsze daje nam wycisk na Sali nie ma zmiłuj się. Wytrwale dąży do celu.
Pani Edyta zawsze tłumaczy by wszystko co robimy było bezpieczne i zgodne z regulaminem. Motywuje gdy coś nie wychodzi. Często powtarza „nie poddawaj się – nie ważne czy dostaniesz medal”. Nigdy nie narzeka, mimo iż nie poszło ci dzisiaj. Dobrze tłumaczy, uważnie i konsekwentnie. Nie jest „kwaśna”, mówi, że trzeba być optymistycznie nastawionym i ona właśnie taka jest.
„Pani Edyta od ćwiczeń, tak długo tłumaczy aż zrozumiesz”
Marzena (Marzena Dębska)
„Nauczyłem się przewracać sweter na drugą stronę i to Pani Edycie zawdzięczam”
Iwan (Piotr Iwański)
„Jak była „burzą” to jej się bałem”
Mateusz (Mateusz Szymański)
Surmacka – Karpik Anna
Terapeuta zajęciowy w pracowni Technik Różnych oraz psycholog
Terapeuta zajęciowy z zamiłowania, z wykształcenia psycholog, absolwentka Wydziału Nauk Społecznych UAM w Poznaniu. Od wielu lat związana z różnymi warsztatami terapii zajęciowej. Ukończyła kursy udoskonalające w zakresie oligofrenopedagogiki oraz inne specjalistyczne warsztaty i szkolenia potrzebne do pracy z osobami niepełnosprawnymi. Prowadzi Pracownię Technik Różnych, gdzie powstają przedmioty dekoracyjne i użytkowe.
Prywatnie szczęśliwa żona i mama dorosłej córki i nastoletniego syna. Osoba żyjąca w zgodzie
z naturą i sobą. Od kilku miesięcy realizuje swoje ekologiczne pasje na pięknej polskiej wsi, po wieloletnim życiu w dużym mieście.
Zdaniem uczestników:
Pani Ania „Zawsze widzi barwy”
Wercia (Weronika Szulc)
Pani Ania jest miła, jak trzeba to pomoże, jest otwarta i kontaktowa. Można się zwrócić do niej z każdą sprawą bo potrafi pomóc. Umie dobrze wytłumaczyć.
Krzysztof (Krzysztof Sadek)
Pani Ania ma dobry głos do śpiewania, jest ładna.
Pani Ania jest bardzo fajna, uśmiechnięta i wesoła. Zawsze jest schludnie ubrana i promienna od rana. Jak mamy problem to idziemy do niej. Pani Ania zawsze wysłucha, rozdziela konflikty, łagodzi spory. Pani Ania daje przykład jak się ubrać na drugi dzień. Jak wychodzimy to zawsze przypomina jak się ubrać. Jest wzorcem do naśladowania. Nigdy nie jest smutna, ale jak już jest to staramy się ją pocieszyć. Pani Ania jest fajną kobietą.
„Zawsze nie puszcza żab z ust tzn. nie przekazuje tego co jej mówimy”
Piotr (Piotr Iwański)
„Jeśli będzie prosiła to mogę coś zrobić”
Mateusz (Mateusz Szymański)
Knaupe Aneta
Terapeuta zajęciowy w pracowni Gospodarstwa Domowego
Z wykształcenia pedagog specjalny, specjalizacja edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną na UAM w Poznaniu. W życiu prywatnym żona i mama 4 letniej Małgosi. Z zaangażowaniem prowadzi przydomowy ogródek oraz eksperymentuje w kuchni, a wszystko to do taktu oberków i kujawiaków.
Zdaniem uczestników:
Pani Aneta fajna bo ma kitkę a mi się podoba. Jest barwną osobą.
Przemcio (Przemysław Bieniewski)
Ma dobry głos do śmiania i do śpiewania. Dobrze tłumaczy, i tłumaczy ze zrozumieniem, nawet parę razy.
Piotr (Piotr Iwański)
Tłumaczy jak coś jest niebezpieczne, wytrwale aż osiągnie się ten cel. Jest cierpliwa. Zawsze umie spostrzec i poradzić jak ktoś ma problem. Ma ochotę pomóc jak ktoś potrzebuje pomocy. Musi być posprzątane stanowisko pracy. Nie jest impulsywna. Wynajduje zajęcie cały czas, zawsze coś wymyśli. Nikt nie będzie się nudził. Na zakupy do Auchan jeździmy.
Nawrocka – Laboga Joanna
Koordynator programu wychowania przez sztukę – muzykoterapia
Jest pedagogiem rytmiki, absolwentką Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.
Miłośniczka aktywnego wypoczynku, folkloru, dobrej książki. Amatorsko zajmuje się również ornitologią. Prywatnie szczęśliwa żona i mama.
Nasz facebook:
